Cukier a styl życia
Cukier, cukier, cukier. Jeden z najbardziej osławionych składników odżywczych. Cukier we krwii, cukier w żywności. Wszędzie! Wszyscy tacy słodcy, ale miny kwaśne!
Temat ważny, czyli kiedy zacząć martwić się o swój cukier?
Często słyszymy od lekarza lub osoby bliskiej “mam zły cukier”, “cukier za wysoko, ale wszystko inne ok”.
Czy przekroczenie magicznej normy nad czczo “100 mg/dl”, może nam coś powiedzieć?
Trzy sytuacje
Wszystko jest idealnie.
Wszystko jest w normie.
Przekroczenie normy
Wszystko jest idealnie, czyli sytuacja, gdy:
mamy poprawne wartości glukozy (70-99 mg/dl) i insuliny (3-10 mlU/l)
twoje BMI mieści się w granicy 18,5-24,99
jesteś osobą aktywną fizycznie (nie spędzasz całego dnia siedząc, leżąc)
kontrolujesz poziom swojego stresu i regeneracji
Wszystko jest w normie:
mamy poprawne wartości glukozy (70-99 mg/dl) i insuliny (3-10 mlU/l)
twoje BMI mieści się w granicy > 25
jesteś osobą o niskiej aktywności fizycznej
masz dużo stresu, dużo pracy i słaby sen
Przekroczenie normy:
mamy niepoprawne wartości glukozy (stan przedcukrzycowy, cukrzyca) i insuliny (insulinooporność, insulinoma)
twoje BMI może być w normie lub nie
styl życia wymaga poprawy (regeneracja, ruch, odżywianie, czas dla siebie)
Zagrożenie?
Najgroźniejszą dla Twojego zdrowia jest oczywiście sytuacja “3”, która wymaga specjalistycznej interwencji dietetycznej i farmakologicznej.
Jednak, skupimy się na sytuacji “2”, gdzie normy mówią “jest OK! – nic nie zmieniaj”. Jest to sytuacja, którą spotykam bardzo często w swojej pracy.
Mówię do swoich pacjentów, że “przyłapaliśmy glukozę na gorącym uczynku!” 
Czemu? Przecież norma się zgadza.
Normy a człowiek
Niestety człowiek nie jest zbiorem “norm”, które trzeba spełniać. Należy spojrzeć szerzej i dalej w przód. Próbować dostrzec konsekwencje, zmiany tych norm. Przewidzieć w którą stronę te normy zmierzają.
Elementy naszej sytuacji “2”, które zwiększają szanse na przekroczenie granicy 99 mg/dl:
górna granica normy lub tendencja wzrostowa na przestrzeni czasu
rosnące BMI lub BMI ponad normę informuje o przeroście tkanki tłuszczowej
niska aktywność fizyczna koreluje z mniejszą wrażliwością na insulinę i glukozę, niższym zapotrzebowaniem energetycznym (ryzyko wzrostu masy ciała), gorszą regulacją stresu
brak regeneracji wpływa na gospodarkę kortyzolu, przewlekły stres oksydacyjny
Zachęcam do szerszego patrzenia na wyniki laboratoryjne. Nie sugeruj się tylko i wyłącznie “dobrą normą”.
Podsumowując, odpowiedzią na pytanie w tytule jest stwierdzenie, że zawsze powinniśmy mieć na uwadze “swój cukier”, ale razem z nim inne ważne parametry (masę ciała, aktywność, regenerację).
Interwencja żywieniowo-ruchowa w sytuacji “2” jest kluczowa do zahamowania niekorzystnych skutków złego stylu życia.
Miłego dnia,
Bartosz